Nikolay Vasilyeviç Gogol, 1809 yılında Ukrayna’da doğmuştur. Gogol devlet memuru olmak için Petersburg’a gitmiş ve bir devlet dairesinde işe başlamıştır. İlk şiirini yazmış belirli mecralarda yayımlatmıştır.

Bu saatten sonra edebiyat dünyasında ismi sıklıkla anılır bir üne kavuşmuştur. Bu dönemlerde farklı işlerle uğraşmış ve Petersburg Üniversitesinde Doçentlik yapmıştır.

1835 yılında memurluk hayatını bırakarak kendini tamamıyla yazarlığa vermiştir. Yazdığı Gogol Müfettiş isimli oyunu ile Rus bürokrasini ti’ye almış ve bu kesimin sinirlenmesine ve kötü tepkiler göstermesine neden olmuştur. Bu süreçte Gogol büyük bir üzüntü içine girmiş ve ülkesini terk etmiştir.

12 yıl boyunca farklı ülkelerde yaşamış ve 1848 yılında Petersburg’a dönmüştür.

Nikolay Vasilyeviç Gogol’un başyapıtı olan Ölü Canlar eserinde konu olarak feodal Rusya’yı çöküşte ve kötü bir ülke olarak konu almıştır.

Bir yergi eseri olan bu eserinde Gogol sıradan insanların hayatlarını sanki onların içinde gibi gözlemlemiş ve kaleme almıştır. Bu yaklaşımı eseri dünya çağında bir üne kavuşturmuştur.

Bu eleştirilerden sonra hayatını tamamıyla değiştiren Gogol Kudüs’e giderek hacı olduğu iddiaları bile bulunur.

Gogol’un en önemli eserlerinden olan Taras Bulba Ukrayna da yaşayan halkın Polonya hükümetine karşı tutunduğu tavır ve özgürlük mücadelesi anlatılır.

Yazar romantizmin etkisinden kurtulmuş daha gerçekçi bir edebiyat anlayışına dönmüştür. Bir Delinin Hatıra Defteri yakın arkadaşı Puşkin’den esintiler taşımaktadır.

Nikolay Vasilyeviç Gogol eserlerine yoğunlaşmadığı süreler içinde yaşamını devam ettirmek için öğretmenlik yapmıştır. Bu süreçte ortaya çıkan ruh hastalığı ile boğuşmak zorunda kalmıştır.

Yaşamının son zamanlarından yazdıklarına tepki olarak arkadaşları onu tek başına bıraktı. Gogol her geçen gün depresyonun en dibine kadar batmaya başlamıştır. Bu ruhsal çöküntünün içinde bir anda yemek yemeyi kesen büyük yazar 4 Mart 1852 yılında 43 yaşında yaşama gözlerini yummuştur.